Dit jaar publiceerde de Ex-Worker podcast van CrimethInc een Jaaroverzicht 2015: We hebben een aantal vrienden die momenteel in Rojava/Koerdistan verblijven gevraagd een terugblik op 2015 te geven en willen het antwoord hier presenteren. Achtergrondinformatie over Koerdistan kunt u vinden op de website van Informationsstelle Kurdistan en in het Engels bij Crimethinc.
Beste vrienden,
Een vriend vertelde ons dat je vanuit een emancipatoir, revolutionair perspectief indrukken en terugblikken over 2015 verzamelt. Dit lijkt ons wel een goed idee. Het is altijd goed om ons collectieve en persoonlijke bewustzijn te versterken; om de eenheid van revolutionaire processen te begrijpen, het grote verhaal waarin we ons bevinden - de wereldwijde strijd voor een nieuwe wereld waarin alle werelden passen.
We schrijven vanuit Cizre Canton, Rojava, Syrië als een groep vrienden die van Centraal-Europa hier naar toe kwamen. We wilden leren van de Koerdische strijd en onze verschillende achtergronden toevoegen aan de grote schat aan ervaringen, de filosofie en haar organisatiemethoden.
Het afgelopen jaar heeft het Democratisch Project in Rojava een aantal grote vooruitgangen geboekt. Zoals wellicht bekend zijn er drie revoluties tegelijk gaande - een sociale en mentale revolutie; een experiment in radicale democratie, en defensie en diplomatieke betrekkingen met externe machten. Zoals wellicht ook bekend is de revolutie gebaseerd op een communalistisch systeem, zoals beschreven door Murray Bookchin, dat zich openlijk begon te organiseren toen Assad zijn troepen verplaatste naar het westen voor de inzet tegen het Vrije Syrische Leger. Voor Rojava werd de burgeroorlog een fel strijdtoneel, niet alleen tegen het regime, maar vooral tegen een vijand die alle ethische besef heeft verloren en een fascistisch regime onder de politieke islam nastreeft - de zogenaamde Islamitische Staat.
Stond vorig jaar Kobane onder een militair beleg en was de situatie bijzonder slecht, dit jaar bevrijdde de YPG/YPJ niet alleen Kobane en alle dorpen in het kanton, het vestigde ook een corridor tussen Cizre en Kobane. Sinjar werd bevrijd van IS, zodat we nu naar een statenvrij gebied kijken dat onder gezag van de burgers staat en zich uitstrekt van de Eufraat in het noorden van Syrië tot het Sinjar-gebergte in het het Westen en het noorden van Irak - een historische stap voor de vernieuwing van het Midden-Oosten.
Dus het jaar begon goed. Na de militaire overwinning op IS in Kobane begon de wederopbouw van de stad en bloeit het leven in het kanton weer, waar veel vluchtelingen terugkeren naar hun dorpen en de stad. Nadat in het voorjaar het Sinjar-gebergte werd bevrijd, werd de democratische autonomie verkondigd en zelfverdedigingsmilities opgericht.
Zoals bekend staat er een vreemde internationale schijnwerper op het Midden-Oosten, omgaan met de nieuwe orde in deze regio, waarbij alle mondiale spelers die men zich kan voorstellen betrokken zijn - de VS en andere NAVO-landen, Rusland en zijn bondgenoten, zoals de politieke Shia, zoals Iran en het oude regime in Damascus. En, niet de minste, de krachten van de soennitische politieke islam, met Turkije dat zich isoleert enjihadisten ondersteunt, en de meer pragmatische Arabische staten aan de Perzische Golf die ondersteunen wie ook maar hun belangen steunt. Hun spel raakt verstrikt in Rojava en het geïmproviseerde zelfbestuur in dit spel om de hegemonie. Al met al bracht dit jaar zelfs in deze chaotische situatie een aantal goede dingen - veel externe machten accepteren de Koerdische beweging en Rojava nu als gesprekspartners. De Arabische oppositie vocht samen met YPG/YPJ tegen jihadistische bendes, en aanvaardt de verworvenheden van de revolutie. Terwijl de Koerdische maatschappij binnen Syrië geïsoleerd was, is er nu een proces gaande van onderling begrip en uitwisseling. We hoorden zelfs het gerucht dat kleine Drusische steden in het zuiden van Syrië dat in contact kwam met de raden in Rojava om te leren hoe communalistisch zelfbestuur kan worden bereikt. Dus de Democratische Autonomie verspreidt zich, en samen met de effectieve defensie van de YPG/YPJ bracht de burgers dit jaar hoop in het Midden-Oosten, nu er een voorbeeld is van een alternatief voor de natiestaat en de neoliberale invasie.
Het grootste probleem afgelopen jaar bleek de enorme golf vluchtelingen die Rojava heeft verlaten. Ook al is er een revolutie gaande, het leven is er bijzonder moeilijk. Ook al werd Rojava groter en het grondgebied veel veiliger, van alle kanten wordt het geïsoleerd: in het noorden door Turkije dat steeds meer is militariseert, in het oosten door de Koerdische regionale regering van de Koerdische Democratische Partij (KRG) van Barzani en bondgenoot van Turkije en westerse kapitalistische staten, en in het zuiden en het westen door de Islamitische Staat. De infrastructuur voor water en elektriciteit is verbeterd en er is geen tekort meer aan voedsel en basisbehoeften. Maar het probleem is dat wanneer je niet erg betrokken was bij de wederopbouw van de samenleving, het verlangen naar een gemakkelijk leven in Europa sterker kan zijn dan het vertrouwen in de resultaten van de revolutie en in vrienden die werken aan sociale vooruitgang. De afgelopen maand nam de emigratiegolf opnieuw af, en voor veel mensen wordt duidelijk dat Europa niet het antwoord is op de problemen in het Midden-Oosten. Het imago van Europa als een veilige haven van welzijn en pluralisme is een grote bedreiging voor experimenten als in Rojava, want het verdrijft het bewustzijn over de werkelijke behoefte van de wederzijdse steun en gemeenschappelijke werk in de plaats waar je bent, en die zeker niet verloor - het is een gevaarlijk hoop tegenover het Rojava samenlevingen elders worden gered of door een externe macht.
Voor ons als internationalisten en activisten bracht dit jaar zowel persoonlijk als collectief enorme vooruitgang. We kwamen hier voornamelijk om te leren over wat het betekent voor een samenleving die ontwaakt na lang onderdrukt te zijn geweest door een regime dat probeerde het bewusteloos en hulpeloos te houden. Ook kregen we dit jaar een indruk van wat het betekent om niet in een natiestaat politiek asiel te krijgen, maar in een maatschappij doe verantwoordelijkheid als gegeven ziet en waarin iedereen hulp ontvangt die erom vraagt. Begrip is een lang proces, en omdat het verhaal van deze revolutie nog ongeschreven is, zijn wij bereid hier te blijven, het komende jaar te vechten en samen te werken met vrienden die dit allemaal zijn begonnen en ons en vele anderen weer nieuwe hoop gaven voor een wereldwijde revolutie en een vrij Koerdistan. De vrienden hier scheiden deze vooruitzichten niet.
Waarschijnlijk brengt het komende jaar geen rust in het Midden-Oosten en Rojava. IS zal zeker hard geraakt worden, en vroeger of later zal het grondgebied verliezen. Dan komen besprekingen over een nieuw Syrië, en zoals blijkt zal Rojava een rol spelen en in staat zijn om te dienen als een indrukwekkend voorbeeld van decentrale basisdemocratie, waar mensen echt meedoen. Zo komen er meer en meer mensen naar Rojava die bereid zijn om te leren en gezamenlijk te vechten. Hoe de zaken hier geregeld worden, maakt nieuwsgierig naar de mogelijkheden voor de revolutionaire krachten wereldwijd als het eenmaal duidelijk wprdt wat revolutie kan betekenen. Tot nu toe zijn grenzen afgeschaft, en geeft het een nieuw perspectief aan het hele Midden-Oosten en daarbuiten.
We hopen dat we in staat waren een stuk te plaatsen dat onze horizon verbreedt over deze interessante tijden waarin we terecht kwamen. We kijken uit naar ontmoetingen en gelegenheden, om de geheime wereld van samenzweringen in te ruilen voor hun wereld, om met jullie te strijden en iets beters te creëren.
Met revolutionaire groet,
een internationalistisch comité, Rojava, Syrië.
